---

Czym są IFOMPT i OMT?
Międzynarodowa Federacja Ortopedycznych Terapeutów Manualnych (IFOMPT) jest fachowo wyspecjalizowaną podgrupą Światowej Konfederacji Fizjoterapeutów (World Confederation of Physical Therapy, WCPT). IFOMPT została założona w 1974 i reprezentuje stowarzyszenia terapeutów manualnych z całego świata, które przeszły przez rygorystyczne programy specjalizacji w dziedzinie dysfunkcji nerwowo–mięśniowo-szkieletowych.

Ortopedyczna Terapia Manualna (OMT) reprezentuje IFOMPT jako grupa zawodowa. OMT jest specjalistyczną dziedziną fizjoterapii, która służy organizacji leczenia pacjentów z dysfunkcjami nerwowo-mięśniowo-szkieletowymi. Bazuje ona na rozumowaniu klinicznym (Clinical Reasoning), jak również na wysoce specjalistycznych założeniach leczenia, włączając w to techniki manualne i terapię treningową. OMT obejmuje dostępne kliniczne i naukowe dowody, a także główne, indywidualne biopsychospołeczne warunki każdego pacjenta.

---

Określenie celu IFOMPT
IFOMPT za cel założyła sobie osiągnięcie światowego uznania i ujednolicenie klinicznych i akademickich standardów dla terapeutów manualnych względem fizjoterapeutów ze specjalizacją nerwowo-mięśniowo-szkieletową. Aby osiągnąć ten cel zostały ustanowione wysokie, międzynarodowe wymagania co do szkoleń OMT, które są zgodne z wytycznymi IFOMPT. Wymagania te dotyczą zarówno klinicznych, jak i szkoleniowych standardów w zakresie kształcenia OMT.

---

IFOMPT - organizacje partnerskie
Profesjonalnie zorganizowane związki zawodowe fizjoterapeutów mogą stać się członkiem  IFOMPT. Aby uzyskać takie partnerstwo, dane związki zawodowe muszą być członkiem Światowej Konfederacji Fizjoterapeutów (WCPT) i muszą akceptować standardy IFOMPT. W związku z tym organizacje partnerskie muszą poddawać się ciągłemu procesowi oceny  zapewniania jakości przez IFOMPT (International Monitoring).  Międzynarodowy Monitoring daje gwarancje, że wszystkie organizacje partnerskie IFOMPT przestrzegają wysokich standardów IFOMPT.

---

Szkolenie OMT zgodnie ze standardami IFOMPT

Tylko takie szkolenia OMT mogą wprowadzać dodatek „IFOMPT, które są  oferowane przez organizacje partnerskie IFOMPT i odpowiadają międzynarodowym standardom IFOMPT. Aby zapewnić przestrzeganie tych standardów, IFOMPT wymaga od oferentów OMT swoich organizacji partnerskich uwzględnienia następujących głównych aspektów:

1. Przestrzegania warunków międzynarodowego monitoringu, w ramach którego mają miejsce między innymi regularne inspekcje jakości zajęć OMT.
2. Zaprezentowania sposobu przekazywania wszystkich wymiarów zdefiniowanych przez  IFOMPT (patrz poniżej) zgodnych z obszarami działania fizjoterapeuty OMTna najwyższym poziomie. IFOMPT wymaga między innymi Curriculum-Mapping jednoznacznie określającego, które ze zdefiniowanych treści są na poziomie IFOMPT i  w których częściach szkolenia OMT są one przekazywane.
3. Przeprowadzenia przynajmniej 150 godzin zegarowych (po 60 min) tzw. Mentorowanej Praktyki Klinicznej (Mentored Clinical Practice-MCP), w zakresie której uczestnicy szkolenia OMT pod nadzorem i kierownictwem mentora badają i leczą pacjentów. Z tych godzin przynajmniej 120 godzin zegarowych musi zostać ukończonych w stosunku maksymalnie 1:4 (1 mentor opiekuje się 4 uczestnikami szkolenia OMT). W zakresie tych 120 godzin należy zwrócić uwagę na to, że każdy uczestnik musi zbadać i/lub leczyć kilku pacjentów.

Szkolenie OMT zgodnie ze standardami IFOMPT przekazuje na najwyższym poziomie   umiejętności i wprawę, które są wymagane w postępowaniu z  pacjentami z problematyką nerwowo-mięśniowo–szkieletową. Zadania fizjoterapeuty OMT (IFOMPT) wykraczają jednak znacznie poza badanie i leczenie pacjenta. IFOMPT zdefiniowała następujące pola działania dla fizjoterapeutów OMT (IFOMPT):

 

---

Pola działania OMT zgodnie z IFOMPT

• Fizjoterapeuta OMT jako kliniczny decydent
  • Jako kliniczny decydent fizjoterapeuta OMT ponosi odpowiedzialność za formułowanie indywidualnego planu postępowania (opartego na badaniach naukowych odnośnie dolegliwości nerwowo-mięśniowo-szkieletowych) pacjenta. Aby sprostać tej odpowiedzialności, musi on być w stanie gromadzić, analizować i stosować jakościowo i ilościowo znaczące informacje nie tylko w kontekście klinicznym.
•    Fizjoterapeuta OMT jako osoba komunikująca
  • W ramach możliwych różnorodnych funkcji fizjoterapeuty OMT  decydujące znaczenie ma błyskotliwa komunikacja werbalna i niewerbalna z jednostkami (np. pacjentami/kolegami) i grupami (np. interdyscyplinarne zespoły/wspólnoty). Tylko w ten sposób mogą zostać rozbudowane efektywne i   trwałe partnerstwa ze wszystkimi podmiotami zaangażowanymi w proces zdrowienia.
• Fizjoterapeuta OMT jako współpracownik
  • Aby przyczynić się do osiągnięcia istotnych celów w obszarze służby zdrowia,  fizjoterapeuta OMT musi z jednej strony potrafić rozbudować stosunki pracownicze z pacjentami i interdyscyplinarnymi zespołami, które będą bazowały na równouprawnieniu. Z drugiej strony, aby osiągnąć wyznaczony cel, musi też posiadać umiejętności w zakresie pracy samodzielnej oraz w nietypowych zawodowych konfiguracjach.
• Fizjoterapeuta OMT jako manager
  • Fizjoterapeuci OMT są uznawani jako kwalifikowani specjaliści w swoich dziedzinach. Oznacza to również, że muszą oni być w stanie przejąć pozycje kierownicze w systemie służby zdrowia. Aby móc z sukcesem to zrobić istotne znaczenie mają umiejętności priorytetowania zadań, efektywnego kierowania zadaniami oraz osiągania celów w zespołach i systematycznego decydowania o ograniczonych środkach.
• Fizjoterapeuta OMT jako orędownik dla zdrowia
  • Orędownictwo zdrowia jest fundamentalną częścią składową społecznej odpowiedzi na wyzwania czynników socjalnych, uwarunkowanych środowiskowo i biologicznie. Z tego powodu musi ono zostać aktywnie ukształtowane na wszystkich indywidualnych i społecznych poziomach. Ze względu na istotę tego zagadnienia w zdrowiu publicznym, wymaga ono zaangażowania również ze strony fizjoterapeutów OMT.
• Fizjoterapeuta OMT jako uczący się
  • Fizjoterapeuci OMT powinni stale dążyć do doskonałego opanowania wiedzy w swojej dziedzinie. Dzięki takiemu nastawieniu rozwijają nie tylko swoje własne umiejętności, ale również swoich kolegów, studentów/uczniów i pacjentów. Ponadto przez ten proces zostanie przyspieszone gromadzenie, ewaluacja i zrozumienie wiedzy o zdrowiu w zakresie danego zawodu, jak i poza nim. Aby to osiągnąć, fizjoterapeuci OMT muszą uznać konieczność nieustannego i trwającego cale życie procesu uczenia się, a także w tym kontekście być przykładem dla innych.
• Fizjoterapeuta OMT jako ekspert
  • Wraz ze szkoleniem na fizjoterapeutę OMT uczestnicy wkraczają nie tylko na drogę poprawy indywidualnych umiejętności. Wraz ze zdobywaniem kwalifikacji OMT zobowiązują się oni jako początkujący eksperci w swoich dziedzinach do przestrzegania najwyższych standardów w kwestiach zaopatrzenia służby zdrowia, jak i etyki. Aby to zapewnić niezbędny jest zarówno rozwój indywidualny, jak i praca nad podwyższeniem standardów w wykonywanym zawodzie.

        
Oferenci szkoleń OMT zgodnie ze standardami IFOMPT zobowiązują się do przekazania swoim uczestnikom potrzebnych umiejętności i wprawy, aby móc wypełnić powyższe pola działania. Aby sprostać temu wymaganiu, IFOMPT zdefiniowała poniższe wymiary. Każdemu z tych wymiarów IFOMPT przyporządkowała  kompetencje z obszarów „wiedza“, „wprawa“ i „właściwości“, które można osobno przeczytać w „Standardach Edukacyjnych“ („Educational Standards“) IFOMPT (www.ifompt.com).

---

Wymiary OMT zgodnie z IFOMPT

1. Prezentowanie  krytycznej, możliwej do oceny praktyki popartej dowodami naukowymi.
2. Prezentowanie krytycznego zastosowania wszechstronnej biomedycznej wiedzy naukowej w dziedzinie OMT.
3. Prezentowanie krytycznego zastosowania wszechstronnej klinicznej wiedzy naukowej w dziedzinie OMT.
4. Prezentowanie krytycznego zastosowania wszechstronnej wiedzy naukowej z zakresu zachowania ludzkiego w dziedzinie OMT.
5. Prezentowanie krytycznego zastosowania wszechstronnej wiedzy naukowej  odnośnie kompetencji  OMT.
6. Prezentowanie krytycznego i zaawansowanego rozumowania klinicznego (Clinical Reasoning), które umożliwia efektywne badanie i organizację leczenia pacjentów z dysfunkcjami nerwowo-mięśniowo-szkieletowymi.
7. Prezentowanie zaawansowanych umiejętności komunikacji, które umożliwiają efektywne badanie i organizację leczenia pacjentów z dysfunkcjami nerwowo-mięśniowo-szkieletowymi.
8. Prezentowanie zaawansowanych umiejętności manualnych, których wrażliwość i dokładność umożliwią efektywne badanie i organizację leczenia pacjentów z dysfunkcjami nerwowo-mięśniowo-szkieletowymi.
9. Prezentowanie krytycznego zrozumienia procesów badań naukowych i ich zastosowania.
10. Prezentowanie klinicznej ekspertyzy i zobowiązania do ciągłego rozwijania praktycznej ortopedycznej terapii manualnej.